Poprzedni felietonik zaskoczył mnie swoją popularnością. Jest oczywiste, że popularność oznacza wartość zerową. Każdy dający mi sygnał w postaci „brawo” jest tylko zerem. Zatem nawet stu czytających nieobecnych nie zmienia rachunku. Sto zer jest tym samym, co jedno zero.
Wszystko się zmienia, gdy zero mówi, a zwłaszcza gdy prosi, bym pisał dalej. Pierwotnie piszące zero nabiera znaczenia dla proszących zer, które stają się znaczące dla zera pierwotnego. Oto mamy interlokucję.
Pisałem już, że miłość kobiet jest nakierowana na kogoś, kto byłby partnerem „całościowym”, nazywanym absolutnym. Pragnie znaleźć kogoś, kto będzie naprawdę cały.
Kim miałby być „cały” partner dla kobiety, który ze względu na „całość” jest kobiety symptomem?
„Powiedz, że mnie kochasz”… prosi Ona jego. „Oczywiście, że cię kocham”… mówi On do niej.
Prośba Onej to „bądź dla mnie Innym, absolutnie Innym”. A On mówi „nie będę Innym, kocham ciebie i już”. Kim jest przeto wytęskniony Inny, absolutnie Inny?
Miłość nie objawia się przez mówienie. Przez mówienie osiąga się tylko obszar pozorów. „Kocham ciebie, skarbeńku”, „Kotku, twoje naleśniki są boskie”. Takie frazy mówią tylko, że kocha się innego/drugiego, a nie tego, do którego rzekomo są wypowiadane.
W swej miłości kobieta chce znaleźć Innego, naprawdę całego. Z łatwością przychodzi nam porównanie takiego Innego z Bogiem czy też każdym Bytem Absolutnym. Ich miłość koncentruje się nie na tym, co ma taki Inny, ale na tym, czego mu brakuje.
„Beznamiętnie,
Uczyń ze mną co zechcesz, beznamiętnie.
Wiem, że nic dla ciebie nie znaczę.
Wlej truciznę swą do mych ust.
Nie czekaj na świtanie, gdy beznamiętnie pozbawisz mnie życia.
Nie sprzeciwię się.”*
Warto przyjrzeć się Innemu (mężczyźnie) absolutnemu, za którym tęsknią kobiety. Mężczyzna cały jest tylko wtedy taki, jeśli zawiera w sobie dziury i braki. Stan „mniej niż zero”.
KPawlak
*Zaraz po śmierci J. Prevosta odnaleziono kawałek papieru, a na nim ten o to wiersz, ostatnie zapiski eksperta od Cyrano de Bergerac.
Rysunek: Yuval Robichek
POWIĄZANE NEWSY